Rzetelna PAP składa doniesienie o możliwości popełnienia przestępstwa

Odnotowuję ten phishing, ponieważ ma on interesujące elementy, które nie występowały we wcześniejszych tego typu zdarzeniach. Chodzi oczywiście o list elektroniczny, który został wysłany rzekomo przez posłankę Beatę Kempę, w którym to liście miała rezygnować z kandydowania. Był to tzw. fake mail, czyli list wysłany w celu podszycia się pod rzekomego nadawcę. Wiadomo już, że list wysłano z wykorzystaniem serwera w Czechach, ale bardziej interesujące chyba są ewentualne skutki rozpowszechnienia informacji przekazanej na podstawie takiego listu. Bo na podstawie takiego maila swoją depeszę rozesłała PAP.

Maila wysłano do Polskiej Agencji Prasowej (zdaje się, że nie tylko tam). PAP zaś chwilę się zastanowił i puściła taką informację w swoich serwisach. Potem zaś pojawiło się dementi, a PAP skierowała doniesienie o możliwości popełnienia przestępstwa (a konkretnie - jak czytam w prasie - "podejrzenia popełnienia przestępstwa w postaci oszustwa komputerowego poprzez przesłanie PAP fałszywego e-maila z oświadczeniem Kempy o jej rzekomej rezygnacji"). Oszustwo komputerowe, czyli art. 287 KK.

Zgodnie z art. 42 ustawy Prawo prasowe - "Redaktor nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji nadesłanych przez Polską Agencję Prasową oraz za treść komunikatów urzędowych, o których mowa w art. 34, jak również za treść orzeczeń i ogłoszeń, o których mowa w art. 35.". Każdy zatem, kto puściła informację "z PAP" nie ponosi odpowiedzialności, np. z tytułu naruszenia dóbr osobistych (a jeśli wiedział o tym, że informacje te nie są prawdziwe?).

Nie tak dawno mieliśmy aferę z opublikowaniem przez Rzeczpospolitą tekstu jedynie na podstawie prowokacji SMS-owej redaktora naczelnego jej konkurenta. Dziennikarz nie sprawdził informacji o rzekomym zwolnieniu Prezesa Zarządu Towarzystwa Piotra Marii Śliwickiego. Do tej pory w serwisie Rzepy wisi oświadczenie. Jednocześnie Sąd Najwyższy na rozprawie 2 czerwca 2011r. oddalił skargę kasacyjną Wydawnictwa Presspublica w innej sprawie, tj. sygn. akt I CSK 548/10. Wówczas Sąd Najwyższy stwierdził, że "zasięgnięcie dwóch telefonicznych opinii ekspertów nie jest wystarczające, aby uznać artykuł prasowy za rzetelny". Mamy zatem kolejny wzorzec rzetelności.

Wydaje się, że PAP nie spełniła tego wzorca publikując depeszę jedynie na podstawie otrzymanego maila, którego wysłano - prawdopodobnie, bo przecież wcale nie musi być takiej pewności - za pośrednictwem Emkei's Fake Mailera. Gazeta.pl (por. niżej) pisze: "PAP nie udało się skontaktować z posłanką, ale zdecydowała się opublikować depeszę z tą sensacyjną informacją"... W tym przypadku mail wydawał się pochodzić z adresu beata.kempa@sejm.gov.pl (pamiętam, jak kilka lat temu pokazywałem Prezesowi Trybunału Konstytucyjnego, w jaki sposób można wysłać - dzięki słabej wówczas konfiguracji serwera poczty elektronicznej Trybunału - list "z adresu" prezesa TK...).

W tekście "Spam polityczny" z 2004 roku pisałem:

W trakcie kampanii wyborczej lub promocyjnej może dojść do sytuacji, w której ktoś „podszyje” się pod kandydata lub dany komitet i będzie „na jego rachunek” wysyłał niezamówionej komunikaty z treściami, z którymi kandydat lub komitet się nie utożsamia. Może to być przykładem nieuczciwej gry wyborczej, mającą na celu zdyskredytowanie przeciwników politycznych w oczach wyborców.

Tak się stało. Nie pierwszy raz, bo przecież już w 2000 roku sztab wyborczy jednego z kandydatów na urząd Prezydenta RP informował:

Sztab wyborczy Mariana Krzaklewskiego oświadcza, że list reklamowy wysyłany do użytkowników Internetu jest autorstwa osoby podszywającej się pod kandydata na prezydenta...

Przypuszczam jednak, że nawet teraz, po takim zdarzeniu z udziałem PAP (zastanawiam się, co ja bym zrobił w takiej sytuacji będąc na miejscu dziennikarza PAP i nie jestem pewny), dziennikarze nie będą się zastanawiali nad komunikatem, który podpisany będzie nawet z wykorzystaniem podpisu elektronicznego (np. PGP). Jest zielone? Wskazuje na określone nazwisko? Pewnie zatem to co w mailu to prawda...

Na stronie beatakempa.pl jest oświadczenie kandydatki z 12 września 2011 r.:

W związku z e-mailami, które dotarły do wielu redkcji o mojej rzekomej rezygnacji z ubiegania się o mandat poselski
w najbliższych wyborach parlamentarnych, oświadczam, iż nie są mojego autorstwa i są one nieprawdziwe.
Najprawdopodobniej ktoś dokonał przestępstwa włamując się do mojej skrzynki poselskiej lub podszywając się pod mój adres mailowy ,rozsyłając nieprawdziwe informacje na mój temat w celu zdyskredytowania mojej osoby jako kandydata na posła.
Jeszcze dziś sprawa zostanie zgłoszona do prokuratury celem wyjaśnienia i ukaranaia winnego lub winnych zaistniałej sytuacji.
Jednocześnie informuję, że w chwili obecnej jestem w trakcie wyjazdu na spotkanie z wyborcami w okręgu 33 Kielce.

Nie wiem, gdzie w internecie znajdę oświadczenie PAP?

A wobec tego typu sytuacji, w której nawet PAP puszcza to, co dostaje (por. Fake-MORE: czy pojawią się sprostowania? Chyba nie...), czemu dziwić się, że są tacy, którzy sięgają po tego typu narzędzia w kampanii wyborczej. Nadal dostępne jest w Sieci Oświadczenie dotyczące mailingu KWW Rafała Dutkiewicza z 2010 roku, a i w latach wcześniejszych - jak wspomniałem - tego typu historie już miały miejsce. Czy ktoś się podszył? To też może być wygodne wytłumaczenie się z czegoś, co zrobiło się nie do końca etycznie. Na przykład wytłumaczenie spamu wyborczego. To nie my, to ktoś chce zrobić z nas spamera.

Za trzy tygodnie wybory.

Przeczytaj również:

• Czeski żart o rezygnacji. Na tropie fałszywego e-maila Beaty Kempy
• Beata Kempa rezygnuje z kandydowania? To PROWOKACJA - pracownik biura poselskiego zaprzecza
• Mail z rzekomym oświadczeniem Kempy wysłano z czeskiego serwera