Blogs

Miałem zrobić prima aprilisowy spektakl, ale doszedłem do wniosku, że jednak tego nie zrobię. Pierwsza informacja, która przygotowywałem na 1 kwietnia miała dotyczyć tego, że złożyłem doniesienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez kluczowe osoby w państwie (por. Proszę o typy osób publicznych do umieszczenia w doniesieniu o możliwości popełnienia przestępstwa), tylko, że zainteresowanie czytelników jest tak duże, a sprawa tak poważna, że nie będę sobie z tego żartował. Miałem też dwie inne historie w zanadrzu, ale one też - po pewnym zastanowieniu - nie są zabawne. Jedna dotyczyła przegranej w procesie sądowym, która byłaby udziałem wyższej uczelni (w związku z naruszeniem przez nią autorskich praw majątkowych studenta), druga zaś dotyczyła pozwu o zadośćuczynienie związane ze "spoilingiem"...

Z lekkim poślizgiem, bo w międzyczasie były święta, a ja przeoczyłem - w Gazecie Prawnej Nr 55 (2177), która ukazała się w zeszłym tygodniu (we wtorek, 18 marca 2008 r.) opublikowano wywiad ze mną, który (tym razem) dotyczył prawa autorskiego. W tej wypowiedzi pozwoliłem sobie na pewnego rodzaju ironię, którą dziennikarze rozpoznali i - jak mi dano znać - zaakceptowali. Kilka tygodni wcześniej w Gazecie Prawnej opublikowano pierwszą część rozmowy, którą omówiłem w tekście Z okazji Dnia Bezpiecznego Internetu życzę wszystkim większej ilości afer.

Jeden z czytelników przesłał mi pytanie następujące: czy mam świadomość, że na Forum (chodziło o komentarze w serwisie) wypowiadają się "osoby o mętnej i podejrzanej przeszłości, jak b. oficer SB..." - dalej padło imię i nazwisko osoby, o którą czytelnikowi chodziło. Zapytałem uprzejmie: "I co w związku z tym Pana zdaniem powinienem zrobić?". Uzyskałem odpowiedź: "Po prostu poinformować [stopień, imię i nazwisko], że "cudowne dzieci tow. [nazwisko]" są źle widziane na Wolnym Forum i zbanować jego posty".

W wywiadzie opublikowanym w dzisiejszej Gazecie Prawnej, na pytanie "Jak zwiększyć bezpieczeństwo?" (w domyśle - korzystania z internetu) odpowiedziałem: "Myślę, że potrzebujemy więcej afer. Przy każdej kolejnej coraz więcej osób poznaje sposób, w jaki można z urzędu wynieść informacje na pendrive, jak kupić dwanaście twardych dysków z ministerstwa, jak odzyskiwać dane z nośników (nawet utopionych w wannie), i jaką wartość dowodową mają nagrania, jeśli ktoś ocenia nagrania cyfrowe. Wiemy też, że możemy nie mieć środków na koncie bankowym, jeśli system naliczy 15 wypłat zamiast jednej". W dzisiejszej GP jest zresztą dodatek w całości poświęcony internetowi, do lektury którego serdecznie zachęcam.

Czy rozwój internetu wyprzedza prawo? Były już na ten temat dyskusje na łamach prasy, były rozważania socjologów, prawników czy praktyków e-biznesu. W wypowiedzi udzielonej serwisowi prowadzonemu przez Instytut Logistyki i Magazynowania postawiłem tezę, że jeśli chodzi o rozwój prawa, to mamy obecnie do czynienia ze stadium testowania i eksperymentów. W sferze R&D (research and development; badania i rozwój) czasem wiele trzeba się napracować, by dojść do wniosku, iż dany pomysł nie będzie miał szansy na wdrożenie. Taka wiedza również ma wartość, chociaż może się wydawać, że czas spędzony na odkrywaniu zasad funkcjonowania życia społecznego w tym obszarze jest czasem straconym. Ja sam uważam, że ten czas stracony nie jest.

W dniach 22–23 stycznia 2008 r., w hotelu Marriott, w Warszawie, odbędzie się konferencja "Semafor: Security, Management, Audit Forum". Konferencja organizowana jest przez Computerworld, ISACA oraz ISSA Polska, a mnie w jej trakcie przypadło w udziale poprowadzenie jednego z bloków tematycznych: Prawo, bezpieczeństwo i biznes. Rozwinięciem tego tytułu jest następujący opis: "Co wolno policji, a czego biznes nie musi? Problem dowodu elektronicznego. Ściganie przestępstw internetowych a tajemnica przedsiębiorstwa. Praktyczna współpraca biznesu z organami ścigania". Jako prowadzący będę miał pewną swobodę kształtowania toku dyskusji. Mam pewne pomysły, ale może czytelnicy chcieliby później w relacji poznać jakieś konkretne wątki? Można zostawiać sugestie :)

Minął kolejny rok. Serwis VaGla.pl Prawo i Internet ma już 11 lat. Tym razem pretekstem do opublikowania rocznicowej notatki jest "zrównoważony rozwój": właśnie liczba komentarzy w serwisie zrównuje się z liczbą opublikowanych tu notatek. To, oczywiście, zrównanie symboliczne: często się zdarza, że komentarze są lepsze niż notatki, pod którymi się pojawiły. Komentarze przynoszą wartość dodaną. Im więcej osób ma możliwość publikowania komentarzy bez czekania w kolejce moderacji, tym częściej dowiaduję się z tego serwisu czegoś nowego. Tymczasem, po 11 latach aktywności publicystycznej i "archiwistycznej", w serwisie pojawiło się już 7660 tekstów "redakcyjnych" (nie udało mi się w mijającym roku wrzucić nowego tysiąca). "Nominalna" liczba komentarzy osiągnęła (właśnie osiąga) ten poziom po dwóch latach, od momentu, gdy umożliwiłem ich pozostawiania pod tekstami.

Życie Warszawy w sporym tekście opisało niedawno przypadek ataku na internetowe konta bankowe w Inteligo (19 grudnia - pierwsza strona wydania obok). Wiele takich przypadków zebrałem już w odrębnym dziale serwisu, zatytułowanym phishing. Ludzie stosują coraz bardziej wyrafinowane metody, by wydobyć od innych ludzi kasę. Banki generalnie nie chcą ujawniać informacji na temat przestępczości przeciwko zgromadzonym na rachunkach środkom. Wiadomo, o co chodzi: jeśli media podchwycą, że jest coś "nie tak" z bezpieczeństwem, to klienci może pójdą do konkurencji (gdzie - nota bene - nie jest lepiej). W artykule ŻW ukazała się moja wypowiedź, która przebija tą, puszczoną kiedyś w "głównych" Wiadomościach (a puścili wtedy jedynie zadnie: "W społeczeństwie informacyjnym informacja ma wartość ekonomiczną")...

Kilka, a nawet kilkanaście osób powoli traci do mnie cierpliwość. Dostaje przypomnienia o terminie oddania artykułu, trzeba przygotować materiały na szkolenia, z niemym wyrzutem czeka stos papierów zebranych jako źródła do sporego raportu, a dziennikarze domagają się komentarzy. Pewnie kilka osób pogniewa się na mnie, gdy przeczyta tę notatkę i zorientuje się nad czym VaGla siedzi do szóstej rano. Zamiast wziąć się za zaległą robotę powoli wsiąkam w 3D.

Właśnie zostałem powitany w gronie Ekspertów Zewnętrznych Narodowego Programu Foresight Polska 2020. Narodowy Program Foresight uruchomiony został przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w grudniu 2006 roku. Program obejmuje trzy pola badawcze: Zrównoważony Rozwój Polski, Technologie Informacyjne i Telekomunikacyjne oraz Bezpieczeństwo. Jednostką odpowiedzialną za realizację Narodowego Programu Foresight „Polska 2020” jest konsorcjum, którego koordynatorem jest Instytut Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk, a członkami: Instytut Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk i Pentor Research International.